با این میوه در کمتر از چهار روز سلامت روان تان را تقویت کنید!
تاریخ انتشار: ۱۰ بهمن ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۶۳۵۲۶۷
یک تقویت کننده خلق و خوی قدرتمند می‌تواند در ظرف میوه شما باشد. افزودن این میوه با پوستی پُرزدار به رژیم غذایی تان می‌تواند نشاط و سلامت ذهنی شما را ظرف مدت کمتر از چهار روز بهبود بخشد.
به گزارش فرارو به نقل از نیوزویک، زمانی که به ویتامین ث فکر می‌کنیم معمولا پرتقال و مرکبات به ذهن مان متبادر می‌شود.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
نتیجه مطالعه‌ای که اخیرا در مجله تغذیه بریتانیا منتشر شده نشان می‌دهد که چگونه خوردن کیوی می‌تواند بر خلق و خوی مان تاثیر بگذارد. تنها ظرف مدت چهار روز پیش از خوردن دو کیوی در روز شرکت کنندگان در پژوهش شاهد بهبود در خلق و خوی، عزت نفس، خوش بینی و تعیین هدف بودند و شدت این موضوع پس از دو هفته به نقطه اوج خود رسید.
"تاملین کانر" استاد روانشناسی در دانشگاه اوتاگو در نیوزیلند یکی از نویسندگان مقاله مرتبط با این پژوهش می‌گوید: "برای مردم بسیار خوب است که بدانند تغییرات کوچک در رژیم غذایی شان مانند افزودن کیوی می‌تواند در احساس روزانه شان تفاوت ایجاد کند".
محققان بر این باورند که این تغییرات در خلق و خو ممکن است تا حدی به دلیل محتوای بالای ویتامین ث موجود در آن میوه باشد. نتایج مطالعات پیشین نشان داده بودند که مصرف ویتامین ث با بهبود خلق و خو، سرزندگی، رفاه و کاهش میزان افسردگی مرتبط است در حالی که کمبود ویتامین ث با نرخ بالاتر افسردگی و اختلالات شناختی مرتبط می‌باشد.
در پژوهش اخیرا انجام شده تیم پژوهشی ۱۵۵ شرکت کننده در مطالعه را به سه گروه تقسیم کرد: افرادی که روزانه ۲۵۰ میلی گرم مکمل ویتامین ث دریافت می‌کردند. افرادی که دو کیوی دریافت می‌کردند و افرادی که یک قرص دارونما دریافت کرده بودند. در پایان مطالعه افرادی که ویتامین ث مصرف می‌کردند و افرادی که کیوی مصرف کرده بودند هر دو بهبود خلق و خوی خود را گزارش کردند، اما صرفا افرادی که کیوی مصرف می‌کردند تصور از موفقیت خود را حس کرده بودند.
"بن فلچر" که این تحقیق را به عنوان بخشی از پژوهش دوره دکترای خود انجام داده می‌گوید: "نتیجه این پژوهش به ما کمک می‌کند که ببینیم آن چه می‌خوریم می‌تواند تاثیر نسبتا سریعی بر احساس مان داشته باشد". او در ادامه می‌افزاید:" شرکت کنندگان ما در ابتدا از سلامت روان نسبتا خوبی برخوردار بودند بنابراین فضای کمی برای بهبود داشتند، اما هم چنان فواید کیوی یا مداخلات ویتامین ث را گزارش کردند".
او می‌افزاید: "علیرغم آن که شرکت کنندگانی که قرص‌های ویتامین ث را مصرف می‌کردند نیز بهبود‌هایی را نشان دادند، اما پس از مصرف میوه کیوی کامل بیش‌ترین تاثیرات را مشاهده کردند که نشان می‌دهد ممکن است برخی مواد مغذی دیگر در کل میوه وجود داشته باشد که می‌تواند به سلامت روان نیز کمک کند".
او می‌گوید: "ما یک رویکرد جامع به تغذیه و تندرستی را تشویق می‌کنیم در نتیجه مواد غذایی غنی از مواد مغذی مختلف را در رژیم غذایی خود بگنجانید".
کانال عصر ایران در تلگراممنبع: عصر ایران
کلیدواژه: کیوی سلامت روان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.asriran.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «عصر ایران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۶۳۵۲۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ضرورت توجه به سلامت روانی، اخلاقی و اجتماعی در کنار سلامت جسم
معاون فرهنگی و اجتماعی پلیس در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت، وجوه مهم سلامت را برشمرد و بر نقش خانواده در سلامت افراد تاکید کرد.
به گزارش ایسنا، سردار سعید منتظرالمهدی در یادداشتی به مناسبت هفته سلامت نوشت:« یکی از ارکان اصلی خوشبختی و بهروزی، «سلامت» است. چه، با برخورداری از تراز بالای صحت و سلامت است که می‌توان برای تحقق اهداف ریز و درشت زندگی و بیشینه‌سازی شادابی و موفقیت، گام فراسو نهاد و جهد و جد روزافزون کرد. لیکن، نباید از یاد برد که قلمرو و حیطه سلامت هرگز در سطح «سلامت جسم» محدود نمی‌ماند بلکه حیطه‌های پر اهمیت دیگری را نیز در بر می‌گیرد که از آن میان سه حیطه دیگر سلامت، یعنی «سلامت روان»، «سلامت اخلاق» و «سلامت اجتماعی» در خور توجه فزون‌تری هستند. نیازی به یادآوری نیست که این چهار حیطه سلامت پیوند وثیق و جدایی ناپذیری با یکدیگر دارند و لاجرم زوال یا نقصان هریک قادر است آن سه دیگر را دستخوش کژکارکردی کند.
چنانچه از حیث یادآوری و بیش و کم از منظر امروزین بخواهیم تعریفی بس مختصر از این چهار حیطه سلامت به دست دهیم چنین می‌توان گفت که جسم آنگاه سالم است که بتوان بی‌هیچ محدودیتی از همه ظرفیت و توان آن برای «نیکو زیستن» بهره جست، روان نیز زمانی در سلامت است که نه تنها در دام هیچ «تعارض» آشفته‌ساز و نشانگان ملال انگیز و تنیدگی آشوبناکی گرفتار نشده باشد بلکه لبریز سُرور و وجد و خرسندی و پیوسته در تعالی و پویایی باشد. به همین قیاس سلامت اخلاقی نیز به حالتی اطلاق می‌شود که ذهن و ضمیر فرد عاری از «احساس گناه» باشد؛ آشکار است که لازمه فراچنگ زدن چنین خلق و حالتی آن است که فرد در کنش و منش و بینش خود، «فضایل اخلاقی» نظیر صداقت، عدالت، اصالت، امانت و جزو آن را فرو نگذارد و برای بیشینه‌سازی آن‌ها پیوسته بکوشد. سرانجام، مراد از «سلامت اجتماعی» آلوده نشدن به آسیب‌های مختلف از یک سو و داشتن ارتباط و تعامل «شفابخش» با جمع و جامعه از دیگر سو است.
ناگفته پیداست که یک دوجین عامل را می‌توان نشان کرد و نشان داد که بر هر یک از این چهار حیطه سترگ سلامت تاثیر می‌گذارند. اما، تردیدی نمی‌توان کرد که در این میان سهم و نقش خانواده برجسته‌تر است. چون همانگونه که می دانیم در خانواده است که «اندیشه» شکل می‌گیرد، «شخصیت» فرا می‌بالد، «منش» نضج می‌یابد، «نگرش به خویشتن» پایه‌ریزی می شود و «نحوه رفتار» در برابر پدیده‌ها و در شرایط مختلف، سمت و سو داده می‌شود.
حال این پرسش در برابر ما عرض اندام می‌کند که کدام خانواده قادر است تراز و میزان هر یک از چهار نوع سلامت را ارتقا دهد و مانع از فروشدن در «بیماری» و نقصان سلامت شود؟ در پاسخ به این پرسش می‌توان انبوهی شاخص و ملاک را برای « خانواده سلامت محور» و «سالم پرور» فهرست کرد. لیکن به باور من از آن میان شاخص های زیر اهمیت بیشتری دارند:
۱.سبک زندگی برخوردار از تحرک بهینه (۶۰ دقیقه در روز)، بهداشت مطلوب، چک آپ دوره ای، تفریح به موقع و تغذیه مناسب. چنین سبکی نه تنها به سلامت جسم یاری می‌رساند بلکه سلامت ذهن و روان را نیز مضاعف می‌کند.
۲.پیروی از الگوی گفت‌وگوی سازنده برای از میان راندن تعارضات ناگزیر زندگی. در چنین خانواده‌ای کمتر مشاجره و منازعه و مجادله دیده می‌شود. چه، اینگونه خانواده‌ها زبان و کلام را در جهت «مفاهمه» و مصالحه بکار می‌گیرند و با گفت و شنود به موقع مانع از سایه انداختن تعارضات و مسائل حل نشده بر ساحت جان و روان می‌شوند.
۳.افزایش مستمر ذخیره شناختی. در خانواده سلامت محور مطالعه و یادگیری رفتاری رایج و مستمر است و لاجرم اعضای اینگونه خانواده‌ها پیوسته دانایی خود را افزایش می‌دهند و اندیشه خود را زیبا و غنی می‌سازند. آنان همچنین می‌کوشند تا «دانش» خود را به «خِرد» تبدیل سازند و آن را در کنش و عمل خود بکار بندند. ناگفته پیداست که پیامد دانایی، خردمندی و «اندیشه زیبا» خوشامدگویی مستمر به زیبایی‌های بیکران زندگی و شادابی و شورمندی جسم و روان است.
۴.فضیلت‌مند زیستن. در خانواده سالم پرور و سلامت محور به فضائل اخلاقی نه تنها در «گفتار» بلکه در «کردار» ارج نهاده می‌شود. به همین سبب اینگونه خانواده‌ها اغلب با خود و دیگران «در صلح» و آرامش هستند.
۴.برخورداری از روابط و پیوندهای اجتماعی خرسند ساز. چنین پیوندی نوعی «حمایت اجتماعی» است که همچون «سپری نیرومند» از اعضای خانواده در برابر سختی‌ها و رنج های ناگزیر زندگی حفاظت می‌کند. یادمان باشد که در جهان بودن یعنی با دیگران بودن.
خلاصه آنکه، خانواده سلامت محور «زندگی زیسته» سالمی دارد و لاجرم احساس خوشبختی و بهروزی و شادابی آن پیوسته در حال افزایش است.»
انتهای پیام
خودکشی از رزیدنتها به پزشکان رسیده؛ چرا دکتر سمیرا آلسعیدی خودکشی کرد؟/ «خودکشی پزشکان بهمثابه یک انتحار اجتماعی است»